dipoliki-diataraxi-3
Τι είναι η Διπολική Διαταραχή …..Η Διπολική Διαταραχή (Bipolar Disorder) είναι μια διαταραχή της διάθεσης (ή συναισθηματική διαταραχή), ιδιαίτερα συνήθης και ιδιαίτερα δυσάρεστη. Ο ασθενής εμφανίζει εναλλαγές επεισοδίων Μανίας και Κατάθλιψης.Εμφανίζεται συχνά στην πρώιμη ενήλικη ζωή, που είναι και μια από τις περισσότερο παραγωγικές περιόδους της ζωής, έχοντας καταστροφικές συνέπειες για την κοινωνική, την επαγγελματική, τη συναισθηματική και την οικονομική κατάσταση του ασθενούς. Δυστυχώς, η θεραπεία δεν είναι άμεση, παρόλο που υπάρχουν πολλές διαθέσιμες επιλογές, που περιλαμβάνουν τόσο φαρμακολογικές όσο και μη φαρμακολογικές προσεγγίσεις. Η διπολική διαταραχή, παλαιότερα ονομαζόταν μανιοκαταθλιπτική διαταραχή ή μανιοκατάθλιψη.
Ο επιπολασμός της διπολικής διαταραχής έχει εκτιμηθεί ότι κυμαίνεται μεταξύ 0,5 και 7,5%.
Η διπολική διαταραχή συνήθως εμφανίζεται με ίση συχνότητα σε άνδρες και σε γυναίκες. Παρατηρούνται κάποιες διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών. Στις γυναίκες, το πρώτο επεισόδιο διάθεσης που τις οδηγεί να επισκεφθούν τον ιατρό πρωτοβάθμιας περίθαλψης είναι συνήθως επεισόδιο κατάθλιψης, ενώ στους άνδρες είναι συνήθως επεισόδιο μανίας. Ωστόσο, ένας ασθενής με διπολική διαταραχή μπορεί να βιώσει αρκετά επεισόδια κατάθλιψης πριν την εμφάνιση επεισοδίου μανίας.
Ομοιότητες μεταξύ του επιπολασμού της διπολικής διαταραχής σε διαφορετικές χώρες υποδηλώνουν ότι η νόσος είναι πιθανό να έχει ένα γενετικό συστατικό. Σήμερα μελετώνται τα υποψήφια για τη νόσο γονίδια.
Τα ποσοστά επίπτωσης της διπολικής διαταραχής είναι συχνά δύσκολο να υπολογιστούν. υτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα χαρακτηριστικά σημεία της διπολικής διαταραχής δεν είναι αμέσως εμφανή, αντίθετα, προκύπτουν συχνά μετά από αρκετούς μήνες ή χρόνια.
Ο αριθμός ασθενών με μείζονα κατάθλιψη οι οποίοι αναπτύσσουν μανία είναι σχετικά υψηλός.
Που οφείλεται η διπολική διαταραχή
Διάφοροι παράγοντες έχουν ενοχοποιηθεί για την ανάπτυξη της νόσου.Οι κυριότεροι απο αυτούς είναι η κληρονομικότητα και η δυσλειτουργία κάποιων βιοχημικών ουσιών στον οργανισμό- των νευροδιαβιβαστών.
Α. Κληρονομικότητα
Σε περίπτωση ψυχικής νόσου, συχνά το πρόβλημα βρίσκεται στους νευρώνες ή τα μόρια σήμανσης, προκαλώντας ανωμαλίες στη σκέψη ή τη συμπεριφορά. Ο αριθμός των εμπλεκόμενων γονιδίων και οι εξαιρετικά πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις μεταξύ αυτών των γονιδίων καθιστούν σχεδόν αδύνατο τον καθορισμό των γονιδίων που ευθύνονται για τον έλεγχο των διαδικασιών δόμησης των νευρώνων και των νευροδιαβιβαστών. Προς το παρόν, αρκούμαστε στο να κάνουμε τις «καλύτερες υποθέσεις» βάσει διαφόρων πολύπλοκων τεχνικών. Στο μέλλον, οι εξελίξεις στην κατανόηση της γενετικής, ιδίως μετά την ολοκλήρωση του καθορισμού της αλληλουχίας ολόκληρου του ανθρώπινου γενετικού κώδικα, θα οδηγήσει σε περισσότερο λεπτομερείς πληροφορίες για τις γενετικές ανωμαλίες στη διπολική διαταραχή. Αυτό με τη σειρά του μπορεί να οδηγήσει σε βελτιωμένες θεραπείες και πιθανόν ακόμη και σε ίαση ή σε εμβόλιο για τη νόσο.
Β. Βιοχημεία
Η βιοχημεία στη διπολική διαταραχή είναι ένας ιδιαίτερα πολύπλοκος και ελάχιστα κατανοητός τομέας. Υπάρχουν πολλές υποθέσεις για την εξήγηση των υποκείμενων διαδικασιών, αλλά καμία από αυτές δεν υποστηρίζεται από πλήρως καταληκτικά στοιχεία.
Έχει προταθεί ότι οι ασθενείς με διπολική διαταραχή δεν διαθέτουν τους μηχανισμούς που επιτρέπουν στους υγιείς ανθρώπους να αντισταθμίζουν εύκολα και να ελέγχουν μικρές εσωτερικές και εξωτερικές αλλαγές. Λόγω αυτής της ανεπάρκειας, μικρές αλλαγές στο εσωτερικό ή εξωτερικό περιβάλλον μπορούν να οδηγήσουν σε εκτεταμένες αλλαγές.
Οι κυριότεροι ωευροδιαβιβαστές (βιοχημικές ουσίες του οργανισμού) οι οποίοι εμπλέκονται στην εμφάνιση της Διπολικής Διαταραχής είναι η ντοπαμίνη, η σεροτονίνη (5-ΗΤ – 5-υδροξυτρυπταμίνη), η ακετυλοχολίνη, το γ-αμινοβουτυρικό οξύ (GABA) και το γλουταμινικό.
Ποιά είναι η πορεία και τα συμπτώματα της Διπολικής Διαταραχής
Η διπολική διαταραχή είναι διαφορετική από την άλλη κύρια διαταραχή της διάθεσης – τη μονοπολική κατάθλιψη – και περιλαμβάνει περιόδους μανίας αλλά και κατάθλιψης, τους δύο πόλους, σε αντίθεση με την καθαρή κατάθλιψη. Οι περίοδοι αυτές είναι γνωστές ως επεισόδια και συνήθως συμβαίνουν το ένα μετά το άλλο. Ωστόσο, μπορούν να εμφανιστούν ταυτόχρονα. Υπάρχουν πολλές παραλλαγές όσον αφορά τη φύση της νόσου και αυτές καθορίζονται από το εύρος και τη συχνότητα των επεισοδίων .
Συνήθως χωρίζονται από ένα διάστημα ύφεσης, γνωστό ως ευθυμία, που αντιστοιχεί σε κατάσταση φυσιολογικής διάθεσης.
Επεισόδια μανίας και κατάθλιψης μπορούν επίσης να παρουσιάζονται παράλληλα στον ίδιο ασθενή, σε μορφή που είναι γνωστή ως μεικτό επεισόδιο. Τα επεισόδια της διάθεσης μπορούν να διαρκέσουν από μερικές ημέρες έως και αρκετούς μήνες, ενώ συνήθως οι περίοδοι κατάθλιψης διαρκούν περισσότερο από τις περιόδους μανίας.
Το πρώτο επεισόδιο στους άνδρες είναι συνήθως οξεία μανία και στις γυναίκες συνήθως, κατάθλιψη. Στη συνέχεια, τα επεισόδια μπορούν να ακολουθούν ένα από τα πρότυπα:
Κατάθλιψη – μανία – ύφεση
Μανία – κατάθλιψη – ύφεση
Μεικτά επεισόδια μανίας και κατάθλιψης, που διακόπτονται από διαστήματα ευθυμίας.
Τα πρότυπα αυτά είναι γνωστά ως κύκλοι .
Ο αριθμός επεισοδίων που βιώνει ένα άτομο στη διάρκεια της ζωής του είναι συνήθως 8-10. Ωστόσο, σε πολλούς ασθενείς παρουσιάζονται περισσότερα, ειδικότερα σε εκείνους με διπολική διαταραχή ταχείας εναλλαγής, κατά την οποία παρατηρούνται τέσσερα ή περισσότερα επεισόδια σε ένα έτος.
Μανία
Η μανία, ή η κατάσταση μανίας χαρακτηρίζεται από ποικίλα διακριτικά συμπτώματα (Πίνακας 1).
Πίνακας 1. Τα συμπτώματα της μανίας.
·1 Αυξημένη ενέργεια, υπερκινητικότητα, καλπάζουσες σκέψεις, γρήγορη ομιλία
·2 Υπερβολική ευδιαθεσία (συναισθήματα ευφορίας)
·3 Ακραία ευερεθιστότητα και περισπασμός
·4 Μειωμένη ανάγκη για ύπνο
·5 Μειωμένη για το συγκεκριμένο άτομο κριτική ικανότητα
·6 Παρορμητική, ριψοκίνδυνη ή παράξενη συμπεριφορά, π.χ. υπερβολικά έξοδα
·7 Αυξημένη σεξουαλική επιθυμία
·8 Παραληρητικές ιδέες και οπτικο-ακουστικές ψευδαισθήσεις
·9 Έντονη ψυχοκινητική ταραχή
DSM-IV Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία, 1994Διεθνής Στατιστική Ταξινόμηση Νόσων και Σχετιζόμενων Προβλημάτων Υγείας – 10η Αναθεώρηση(ICD-10), Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, 1992
Για τους ασθενείς με διπολική διαταραχή συχνά τα ηπιότερα, πρώιμα στάδια μανίας είναι ευπρόσδεκτα. Σε αυτό το στάδιο, η νόσος συνδέεται με ήπια βελτίωση της διάθεσης, αυξημένη ενέργεια, δραστηριότητα και συναισθήματα ευεξίας, καθώς και αντίληψη αυξημένης σωματικής και πνευματικής ικανότητας.
Αυξάνεται η κοινωνικότητα, η ομιλητικότητα και η σεξουαλική ενέργεια ενώ η ανάγκη για ύπνο είναι μειωμένη. Σε αυτή τη φάση, οι ασθενείς συχνά πιστεύουν ότι “ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από αυτούς” και ότι δεν μπορεί να τους συμβεί κανένα κακό. Αυτό το στάδιο είναι γνωστό ως υπομανία. Ο ασθενής δεν έχει εναισθησία όσον αφορά την κατάστασή του και επομένως, μπορεί να είναι δύσκολο να τον πείσει κανείς ότι αυτό που βιώνει είναι μια νόσος που επιδέχεται θεραπεία. Αυτό το στάδιο μπορεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολο να διαγνωσθεί σε νεαρά άτομα ή νέους ενήλικες καθώς τα συμπτώματα μπορεί να μοιάζουν πολύ με τη “φυσιολογική” συμπεριφορά.
Από τη στιγμή που ένα άτομο γίνεται πλήρως μανιακό, η επαγγελματική φροντίδα είναι απόλυτα ζωτική για την ασφάλειά του. Το αίσθημα υπερβολικής εμπιστοσύνης στον εαυτό του και οι καλπάζουσες ιδέες του, οδηγούν σε παρορμητικές, αυθόρμητες αποφάσεις και σε ριψοκίνδυνη συμπεριφορά. Παραδείγματος χάριν, οι ασθενείς μπορεί να επιδίδονται σε υπερβολικές αγορές, να οδηγούν υπερβολικά γρήγορα ή να γίνονται σεξουαλικά ασύδοτοι, με αποτελέσματα που μπορεί να τους βλάψουν ή να φέρουν σε δυσάρεστη θέση τον ασθενή και άτομα που τον περιστοιχίζουν. Στους τρίτους ο ασθενής μπορεί να φαίνεται εκτός ελέγχου, και επίσης μπορεί ο ίδιος να αισθανθεί ότι δεν έχει πια τον έλεγχο.
Αν η μανία γίνει ακόμη σοβαρότερη, μπορεί να προκαλέσει ψυχωσικής μορφής παραληρητικές ιδέες και/ή ψευδαισθήσεις ανάλογες με τη διάθεση (δηλ. όταν βρίσκεται σε στάδιο μανίας, ο ασθενής μπορεί να βιώσει παραληρητικές ιδέες μεγαλείου ενώ όταν βρίσκεται σε κατάθλιψη, οι ψευδαισθήσεις μπορεί να έχουν αρνητικό περιεχόμενο) και ο ασθενής μπορεί να γίνει βίαιος και επιθετικός.
Ορισμένοι ασθενείς με διπολική διαταραχή δεν περνούν ποτέ από την υπομανία στα σοβαρότερα στάδια της μανίας.
Ένα από τα κύρια προβλήματα όσον αφορά την αντιμετώπιση αυτής της συγκεκριμένης μορφής της νόσου, είναι η δυσκολία διάγνωσής της. Πολλά άτομα περνούν φάσεις κατά τις οποίες είναι περισσότερο δραστήριοι από το κανονικό, και μπορεί να είναι δύσκολη η διάκριση μεταξύ αυτών των συναισθημάτων από την έξαρση (elation) και την ευφορία του υπομανιακού ασθενούς.
Επίσης, είναι απίθανο ένα άτομο να επισκεφθεί τον ιατρό του επειδή νιώθει υπερβολικά ευτυχής ή παραγωγικός. Για τον λόγο αυτό, στις περιπτώσεις που ο ασθενής υφίσταται και επεισόδια κατάθλιψης, συχνά διαγιγνώσκεται λανθασμένα ότι πάσχει από μονοπολική διαταραχή. Αν δεν υπάρχουν άλλα συμπτώματα που συνδέονται με την υπομανία μπορεί να μην αναγνωριστεί καθόλου ως ψυχιατρική νόσος.
Δημιουργικότητα και μανία
Η μανία συνδέεται στενά με δημιουργικές ή καλλιτεχνικές ικανότητες και πολλοί διάσημοι δημιουργικοί άνθρωποι έχουν παραδεχθεί δημόσια ότι πάσχουν από διπολική διαταραχή. Επιπλέον, μερικοί από τους διασημότερους ζωγράφους, συνθέτες, ποιητές και συγγραφείς παγκοσμίως, εντοπίστηκε ότι εμφανίζουν πολλά από τα σημεία της διπολικής διαταραχής.Περαιτέρω συσχετισμός μεταξύ δημιουργικότητας και μανίας προέρχεται από ελεγχόμενες μελέτες που συγκρίνουν ποσοστά διπολικής διαταραχής σε δημιουργικά και σε μη δημιουργικά άτομα. Αυτός ο συσχετισμός με τη δημιουργικότητα και με διάσημα άτομα ενίσχυσε την πεποίθηση ότι πρόκειται για μια ευχάριστη νόσο. Ωστόσο, η διπολική διαταραχή είναι πολύ πιο καταστροφική απ’ ό,τι πιστεύεται συνήθως.
Κατάθλιψη
Η μανία είναι το ένα άκρο ή πόλος της διπολικής διαταραχής. Το άλλο άκρο είναι η κατάθλιψη. Η κατάσταση κατάθλιψης που παρατηρείται στη διπολική διαταραχή έχει κοινά συμπτώματα με μια άλλη νόσο, τη μονοπολική κατάθλιψη – αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται όταν ακούν τη λέξη “κατάθλιψη”. Τα συμπτώματα της κατάθλιψης αναφέρονται στον Πίνακα 2.
Πίνακας 2.
Τα συμπτώματα της κατάθλιψης.
  • Επίμονη θλίψη, αγχώδης διάθεση ή αίσθημα κενού
  • Συναισθήματα απελπισίας, ενοχής και αναξιότητας
  • Απώλεια ενδιαφέροντος ή ευχαρίστησης από τις δραστηριότητες που παλαιότερα τον ευχαριστούσαν, μεταξύ των οποίων και η σεξουαλική επαφή
  • Μειωμένη ενέργεια ή αίσθημα γενικής κόπωσης
  • Δυσκολία συγκέντρωσης, ανάκλησης στη μνήμη ή λήψης αποφάσεων
  • Υπερκινητικότητα ή ευερεθιστότητα (επίσης συμπτώματα της μανίας)
  • Απώλεια ή αύξηση της όρεξης, με συνδυαζόμενη απώλεια ή αύξηση βάρους
  • Χρόνιος πόνος ή επίμονα σωματικά συμπτώματα που δεν ανταποκρίνονται σε θεραπεία
  • Σκέψεις θανάτου ή απόπειρες αυτοκτονίας  DSM-IV, Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία, 1994,ICD-10, Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, 1992
Η κατάθλιψη μπορεί επίσης να συνδέεται με παραληρητικές ιδέες που είναι σύμφωνες με τη διάθεση, καταθλιπτικής φύσης.
Μείζων κατάθλιψη. Η συνηθέστερη μορφή, η οποία προσβάλλει μεταξύ 5% και 25% του γενικού πληθυσμού . Τα επεισόδια σοβαρής κατάθλιψης που παρατηρούνται στη διπολική διαταραχή Ι και στη διπολική διαταραχή ΙΙ δεν διαφέρουν γενικά στην αρχική τους εμφάνιση από εκείνα που παρατηρούνται στη μείζονα κατάθλιψη. Τα σύγχρονα φάρμακα έχουν βοηθήσει πολλούς ασθενείς με αυτή τη νόσο.
Δυσθυμική διαταραχή. Μια συνεχής “ήπια” κατάσταση κατάθλιψης για τουλάχιστον 2 έτη. Συχνά θεωρείται ως υπο-συναισθηματική νόσος, ωστόσο, ένας στους τρεις ασθενείς με αυτόν τον χαρακτήρα είναι πιθανό ότι θα αναπτύξει συμπτώματα υπομανίας, υποδηλώνοντας την παρουσία μιας «ελαφριάς» διπολικής διαταραχής, δηλ. μιας διπολικής διαταραχής με ηπιότερα συμπτώματα από τα συνήθη.
Υποτροπιάζουσα σύντομη κατάθλιψη. Οκτώ ή περισσότερα υποτροπιάζοντα επεισόδια μέτριας έως σοβαρής κατάθλιψης ετησίως. Η μέση διάρκεια του επεισοδίου είναι 3 ημέρες – αν διαρκεί από 2 εβδομάδες και άνω, γίνεται διάγνωση μείζονος καταθλιπτικού επεισοδίου .Αυτά δεν αποτελούν πιθανώς τμήμα του διπολικού φάσματος καθώς συνδέεται με την ίδια πολύ χαμηλή συχνότητα διπολικής μετάβασης όπως παρατηρείται στον γενικό πληθυσμό.
Διπλή κατάθλιψη. Μια συνεχής, ήπια καταθλιπτική διάθεση (δυσθυμική διαταραχή) που διακόπτεται από επεισόδια μείζονος κατάθλιψης.
Συνδυασμένη κατάθλιψη. Υποτροπιάζοντα σύντομα επεισόδια κατάθλιψης που επικάθονται σε υπόβαθρο μείζονος κατάθλιψης.
Μεικτές καταστάσεις
Οι μεικτές καταστάσεις θεωρείται ευρέως ότι είναι συχνά παρούσες σε μεγάλη αναλογία των ασθενών με ανοχή στη θεραπεία. Σε ένα μεικτό επεισόδιο ο ασθενής μπορεί να νιώθει:
  • εξαιρετική απελπισία
  • συναισθήματα αναξιότητας
  • σκέψεις θανάτου ή αυτοκτονίας
  • που συνδέονται παράλληλα με:
  • λειτουργίες ταχείας σκέψης
  • υψηλή κατανάλωση πνευματικής και σωματικής ενέργειας
  • ψυχωτικές παραληρητικές ιδέες και/ή ψευδαισθήσεις ανάλογες της διάθεσης.
Ένα μεικτό επεισόδιο μπορεί να περιγραφεί ως ένας συνδυασμός μανίας και κατάθλιψης που συμβαίνουν ταυτόχρονα σε έναν ασθενή. Εκτιμάται ότι μεταξύ 40% και 60% των ασθενών με οξεία μανία βιώνουν κάποια μορφή καταθλιπτικών συμπτωμάτων. Το γεγονός αυτό μπορεί να έχει μεγάλη επίπτωση στην επιτυχία ή άλλη έκβαση της θεραπείας. Αυτή η “καταθλιπτική μανιακή” κατάσταση μπορεί να είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη καθώς οι ασθενείς μπορεί να έχουν αυτοκτονικές παρορμήσεις που υποστηρίζονται από την αυξημένη ενέργεια να πραγματοποιήσουν τις ιδέες τους. Τα στοιχεία υποδηλώνουν ότι η αυτοκτονία μπορεί να είναι συχνότερη σε αυτόν τον υποπληθυσμό απ’ ό,τι στους ασθενείς με διπολική διαταραχή στο σύνολό τους. Αυτή η κατάσταση περιγράφεται μερικές φορές ως “αστάθεια της διάθεσης”.
Οι ασθενείς μπορεί επίσης να βιώνουν μια μορφή μεικτού επεισοδίου που είναι γνωστή ως δυσφορία (δυσφορική μανία), η οποία μπορεί να είναι ιδιαίτερα δυσάρεστη για τα μέλη της οικογένειας. Είναι παρόμοια με την κανονική μανία με μια χροιά από τα συμπτώματα της κατάθλιψης – στη θέση της ευφορίας και της διάθεσης για επικοινωνία, ο ασθενής μπορεί να παρουσιάσει ευερεθιστότητα, άγχος και ταραχή, ενώ εμφανίζει ακόμη τα κλασικά συμπτώματα της μανίας όπως αυξημένη ενέργεια, μειωμένη ανάγκη για ύπνο και συνεχή, ταχεία φυγή ιδεών.
Εναλλαγή
Οι ασθενείς με διπολική διαταραχή ταξινομούνται σε κατηγορίες σύμφωνα με τον βαθμό μανίας και κατάθλιψης που παρατηρείται καθώς και σύμφωνα με το σχήμα διαδοχής των δύο καταστάσεων, γνωστό ως εναλλαγή. Τα επεισόδια της νόσου μπορεί να διαχωρίζονται από μεγάλα διαστήματα ή να συμβαίνουν πολύ κοντά το ένα με το άλλο:
διπολική διαταραχή ταχείας εναλλαγής – τέσσερα ή περισσότερα επεισόδια μανίας και κατάθλιψης σε 1 έτος
υπερταχεία εναλλαγή – επεισόδια που διαρκούν από μερικές ημέρες έως μερικές εβδομάδες
υπέρ-υπερταχεία εναλλαγή (ultradian) – διακριτές εναλλαγές της διάθεσης που συμβαίνουν σε περίοδο 24 ή 48 ωρών.
Έχει υποστηριχθεί ότι αν υπήρχαν διαθέσιμα μέσα ακριβέστερης και ταχύτερης μέτρησης της συχνότητας της εναλλαγής, θα μπορούσαν να παρατηρηθούν ακόμη ταχύτερες εναλλαγές.
Οι ασθενείς με ταχεία εναλλαγή είναι συνήθως πιο περίπλοκο να αντιμετωπιστούν από τους ασθενείς με πιο αργή εναλλαγή και συχνά είναι ανθεκτικοί στη θεραπεία.
Πως γίνεται η διάγνωση της νόσου
Η διάγνωση της σχιζοφρένειας βασίζεται σε καθορισμένα κριτήρια τα οποία αφορούν ουσιαστικά στην εμφάνιση συγκεκριμένων συμπτωμάτων(παραληρητικές ιδέες, ψευδαισθήσεις, αποδιοργανωμένος λόγος, συναισθηματική επιπέδωση, αβουλησία κα), στον αποκλεισμό άλλων νοσημάτων με παρόμοια συμπτωματολογία καθώς και στον αποκλεισμό λήψης ουσιών και φαρμάκων τα οποία μπορεί να οδηγήσουν στην εμφάνιση παρόμοιων συμπτωμάτων.
Ποια είναι η θεραπεία της Διπολικής Διαταραχής
Τα φάρμακα για την θεραπεία της διπολικής διαταραχής διακρίνονται σε 4 κατηγορίες: τους σταθεροποιητές της ψυχικής διάθεσης, τα αντικαταθλιπτικά, τα νευροληπτικά και τις βενζοδιαζεπίνες.
Δεδομένων των διαταραχών ύπνου τις οποίες εμφανίζουν οι ασθενείς αυτοί αναφέρονται και οι θεραπευτικές αγωγές που βοηθάν τον ασθενή και σε αυτό το επίπεδο.
Η θεραπεία με σταθεροποίηση της ψυχικής διάθεσης δεν επιφέρει ίαση της διπολικότητας, αλλά μετριάζει τα συμπτώματα ή και τα εξαλείφει. Συνεπώς η θεραπεία αυτή πρέπει να λαμβάνεται για αρκετά χρόνια και μερικές φορές δια βίου.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την νόσο και την θεραπεία της σας παρακαλούμε να απευθύνεστε στον αρμόδιο Ιατρό.