Η πατάτα περιέχει άμυλο το οποίο αποτελείται από αμυλόζη 25% και αμυλοπηκτίνη 75%.
Η αμυλόζη και η αμυλοπηκτίνη είναι υδατάνθρακες (πολυσακχαρίτες) που αποτελούνται από μόρια γλυκόζης συνδεδεμένα μεταξύ τους.
Υδατάνθρακες βρίκονται παντού γύρω μας, από τη ζάχαρη και το μέλι, έως το χαρτί, το βαμβάκι και το ξύλο.
Η αμυλόζη είναι ευθεία αλυσίδα, αποτελούμενη από 200-300 μονάδες γλυκόζης ανά μόριο.
Η αμυλοπηκτίνη έχει πιό πολύπλοκη δομή αποτελούμενη από περισσότερες των 1000 μονάδων γλυκόζης. Το άμυλο συναντάται και στα δημητριακά.
Πώς φτιάχνουν όμως τα φυτά ψλυκόζη τον βασικό όπως φαίνεται υδατάνθρακα?
Απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα (CO2) από την ατμόσφαιρα και νερό από τις ρίζες. Παράλληλα απορροφούν την ηλιακή ενέργεια μέσω του συστήματος της χλωροφύλλης (φωτοσύνθεση) και τη χρησιμοποιούν στη γνωστή θεμελιώδη αντίδραση
από την οποία παράγεται η γλυκόζη και καθαρό πλούσιο Οξυγόνο. Οπως γίνεται προφανές πρόκειται για την χημική αντίδραση που δεσπόζει στη ζωή, που δημιούργησε την ζωή. Η αντίδραση που ουσιαστικά διατηρεί το ισοζύγιο του ζωτικού για εμάς και τα ζώα Οξυγόνου και του διοξειδιόυ του άνθρακα για το οποίο τόσο πολύ γίνεται λόγος τις τελευταίες δεκαετίες ως υπέυθυνο για το φαινόμενο του Θερμοκηπίου. (Ουσιαστικά είναι το φυτικό βασίλειο που κρατάει όλο το οικοσύστημα σε ισορροπία και στη ζωή.)
Η γλυκόζη, αποτελεί την "μπαταρία" στην οποία αποθηκεύεται η ηλιακή ενέργεια!
Οταν ο άνθρωπος καταναλώνει τροφή μπορεί είτε άμεσα να διασπάσει τη γλυκόζη για παραγωγή ενέργειας (με αντίστροφη αποβολή διοξειδίου του άνθρακα, σαν προιόν κάυσης ), είτε να την αποθηκεύσει, με τη σειρά του, για χρήση όποτε είναι αναγκαίο. Η αποθήκευση στον άνθρωπο γίνεται με τη μορφή του γλυκογόνου.
το άμυλο λοιπόν, αποτελεί τις ενεργειακές αποταμιεύσεις της πατατιάς και των δημητριακών, όπως και άλλων φυτών.
Γιατί χρειάζονται τα φυτά αυτούς τους αποταμιευτικούς παράγοντες?
Ενα φυτό χρειάζεται αυτή τη διαδικασία όταν είναι πολυετές και περνά, δια μέσου μιάς περιόδου λήθαργου. Λήθαργος είναι ο τρόπος με τον οποίο τα φυτά αντεπεξέρχονται σε δυσμενείς καιρικές συνθήκες (κρύος χειμώνας-θερμά καλοκαίρια, ξηρασίες).
Γιά να παράγουν όταν οι συνθήκες γίνουν ευνοικές, νέους κλάδους, φύλλα και ρίζες, αντλούν από τους αποταμιευμένους υδατάνθρακες. Επομένως πρέπει να τους προστατεύσουν τόσο από τον πάγο και την ξηρασία, όσο και από τα φυτοφάγα ζώα.
Και ένας αποτελεσματικός τρόπος είναι οι αποταμιευτικοί σχηματισμοί (πατάτες) να είναι υπόγειοι. Αυτό ακριβώς συμβαίνει.
Και το μέλι, επίσης αποτελεί κατά τον ίδιο τρόπο, την αποθεματική τροφή των μελισσών (Apis Melifica)
Η αμυλόζη και η αμυλοπηκτίνη είναι υδατάνθρακες (πολυσακχαρίτες) που αποτελούνται από μόρια γλυκόζης συνδεδεμένα μεταξύ τους.
Υδατάνθρακες βρίκονται παντού γύρω μας, από τη ζάχαρη και το μέλι, έως το χαρτί, το βαμβάκι και το ξύλο.
Η αμυλόζη είναι ευθεία αλυσίδα, αποτελούμενη από 200-300 μονάδες γλυκόζης ανά μόριο.
Η αμυλοπηκτίνη έχει πιό πολύπλοκη δομή αποτελούμενη από περισσότερες των 1000 μονάδων γλυκόζης. Το άμυλο συναντάται και στα δημητριακά.
Πώς φτιάχνουν όμως τα φυτά ψλυκόζη τον βασικό όπως φαίνεται υδατάνθρακα?
Απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα (CO2) από την ατμόσφαιρα και νερό από τις ρίζες. Παράλληλα απορροφούν την ηλιακή ενέργεια μέσω του συστήματος της χλωροφύλλης (φωτοσύνθεση) και τη χρησιμοποιούν στη γνωστή θεμελιώδη αντίδραση
6CO2+6H2O---->C6H12O6+6O2
από την οποία παράγεται η γλυκόζη και καθαρό πλούσιο Οξυγόνο. Οπως γίνεται προφανές πρόκειται για την χημική αντίδραση που δεσπόζει στη ζωή, που δημιούργησε την ζωή. Η αντίδραση που ουσιαστικά διατηρεί το ισοζύγιο του ζωτικού για εμάς και τα ζώα Οξυγόνου και του διοξειδιόυ του άνθρακα για το οποίο τόσο πολύ γίνεται λόγος τις τελευταίες δεκαετίες ως υπέυθυνο για το φαινόμενο του Θερμοκηπίου. (Ουσιαστικά είναι το φυτικό βασίλειο που κρατάει όλο το οικοσύστημα σε ισορροπία και στη ζωή.)
Η γλυκόζη, αποτελεί την "μπαταρία" στην οποία αποθηκεύεται η ηλιακή ενέργεια!
Οταν ο άνθρωπος καταναλώνει τροφή μπορεί είτε άμεσα να διασπάσει τη γλυκόζη για παραγωγή ενέργειας (με αντίστροφη αποβολή διοξειδίου του άνθρακα, σαν προιόν κάυσης ), είτε να την αποθηκεύσει, με τη σειρά του, για χρήση όποτε είναι αναγκαίο. Η αποθήκευση στον άνθρωπο γίνεται με τη μορφή του γλυκογόνου.
το άμυλο λοιπόν, αποτελεί τις ενεργειακές αποταμιεύσεις της πατατιάς και των δημητριακών, όπως και άλλων φυτών.
Γιατί χρειάζονται τα φυτά αυτούς τους αποταμιευτικούς παράγοντες?
Ενα φυτό χρειάζεται αυτή τη διαδικασία όταν είναι πολυετές και περνά, δια μέσου μιάς περιόδου λήθαργου. Λήθαργος είναι ο τρόπος με τον οποίο τα φυτά αντεπεξέρχονται σε δυσμενείς καιρικές συνθήκες (κρύος χειμώνας-θερμά καλοκαίρια, ξηρασίες).
Γιά να παράγουν όταν οι συνθήκες γίνουν ευνοικές, νέους κλάδους, φύλλα και ρίζες, αντλούν από τους αποταμιευμένους υδατάνθρακες. Επομένως πρέπει να τους προστατεύσουν τόσο από τον πάγο και την ξηρασία, όσο και από τα φυτοφάγα ζώα.
Και ένας αποτελεσματικός τρόπος είναι οι αποταμιευτικοί σχηματισμοί (πατάτες) να είναι υπόγειοι. Αυτό ακριβώς συμβαίνει.
Και το μέλι, επίσης αποτελεί κατά τον ίδιο τρόπο, την αποθεματική τροφή των μελισσών (Apis Melifica)
pharma News
No comments:
Post a Comment